«Ўзбеккино» Миллий агентлигининг махсус лойиҳаси бўлган, беш қисмли ушбу сериал ёзувчи ва унинг рафиқаси Саида Зуннунова ҳаётига бағишланган. Киносериал 1950-1955 йиллардаги реал воқеаларга асосланган. Режиссёр Ҳамидулла Бобоқулов «Сабру садоқат» телесериалини Нозим Аббосовнинг «Саид билан Саида» фильми асосида суратга олган.
«Бу махсус лойиҳа «Саид билан Саида» фильмига киритилмай қолган янги саҳналар билан бойитилди. Бу томошабинлар учун Саид Аҳмаднинг 100 йиллиги учун туҳфа бўлади. Буюк ёзувчи ҳақидаги сериални суратга олиш эса Нозим Аббосовнинг эзгу орзуси эди ва бу орзу эндиликда рўёбга чиқадиган бўлди.
Томошабинлар фильмни томоша қилиш орқали меҳр-муҳаббат, улкан бардош, кучли матонат, букилмас ирода, енгилмас ғурурга гувоҳ бўлишлари мумкин», – дейилади «Ўзбеккино» Миллий агентлиги матбуот хизматининг Kun.uz’га тақдим қилган ахборотида.
Таниқли ёзувчи, Ўзбекистон қаҳрамони Саид Аҳмад Ҳусанхўжаев 1920 йили Тошкентнинг «Самарқанд дарвоза» маҳалласида зиёли оиласида туғилган. У дастлаб «Муштум» журналида, Радио комитетида (1942—1943), «Қизил Ўзбекистон» газетаси (1943—1947), «Шарқ юлдузи» журналида (1948—1950) ва сўнгги йилларда Ўзбекистон Ёзувчилари уюшмаси қошидаги наср бўлимига бошчилик қилади. Ёзувчининг биринчи ҳикоялар тўплами «Тортиқ» 1940 йилда нашр этилади.
Саид Аҳмаднинг барча ҳикоялари замонавий мавзуда ёзилган. У ҳикояларида тасвирлайдиган ҳар бир воқеадан фалсафий умумлашма чиқаришга, воқеаларни лирик таъсирчанлик билан ифодалашга, бадиий усулларнинг хилма-хиллигига эришишга интилди. «Чўл бургути», «Ўрик домла», «Лочин», «Одам ва бўри», «Бўстон», «Тўй боши» каби қатор асарлари Саид Аҳмад ижодида ҳам, ўзбек насрида ҳам янгилик бўлди,
Саид Аҳмад кичик ҳажвий асарлари билан ўзбек радио ва телевидениесида миниатюралар театрига асос солган.
«Уфқ» трилогиясида ёзувчи урушдан олдинги ва ундан кейинги давр ҳаётий муаммолари ҳақида баҳс юритади. «Жимжитлик» (1988) романида эса турғунлик даври иллатларини фош этишга интилди.
Айниқса, ёзувчининг пьесалари катта шон-шараф ва машҳурлик келтиргани кўпчиликка маълум. Жумладан, улар ичида «Келинлар қўзғолони» комедияси алоҳида ажралиб туради. Ушбу асар театрда, кинода ўз ўрнини топгандан сўнг Саид Аҳмад номини ўзбек адабиёти классик намояндалари қаторига кўтарди. Ёзувчининг бу комедияси дунёнинг 14 та мамлакатида саҳналаштирилган.
Таниқли ёзувчи, Ўзбекистон қаҳрамони Саид Аҳмад Ҳусанхўжаев 1920 йили Тошкентнинг «Самарқанд дарвоза» маҳалласида зиёли оиласида туғилган. У дастлаб «Муштум» журналида, Радио комитетида (1942—1943), «Қизил Ўзбекистон» газетаси (1943—1947), «Шарқ юлдузи» журналида (1948—1950) ва сўнгги йилларда Ўзбекистон Ёзувчилари уюшмаси қошидаги наср бўлимига бошчилик қилади. Ёзувчининг биринчи ҳикоялар тўплами «Тортиқ» 1940 йилда нашр этилади.
Саид Аҳмаднинг барча ҳикоялари замонавий мавзуда ёзилган. У ҳикояларида тасвирлайдиган ҳар бир воқеадан фалсафий умумлашма чиқаришга, воқеаларни лирик таъсирчанлик билан ифодалашга, бадиий усулларнинг хилма-хиллигига эришишга интилди. «Чўл бургути», «Ўрик домла», «Лочин», «Одам ва бўри», «Бўстон», «Тўй боши» каби қатор асарлари Саид Аҳмад ижодида ҳам, ўзбек насрида ҳам янгилик бўлди,
Саид Аҳмад кичик ҳажвий асарлари билан ўзбек радио ва телевидениесида миниатюралар театрига асос солган.
«Уфқ» трилогиясида ёзувчи урушдан олдинги ва ундан кейинги давр ҳаётий муаммолари ҳақида баҳс юритади. «Жимжитлик» (1988) романида эса турғунлик даври иллатларини фош этишга интилди.
Айниқса, ёзувчининг пьесалари катта шон-шараф ва машҳурлик келтиргани кўпчиликка маълум. Жумладан, улар ичида «Келинлар қўзғолони» комедияси алоҳида ажралиб туради. Ушбу асар театрда, кинода ўз ўрнини топгандан сўнг Саид Аҳмад номини ўзбек адабиёти классик намояндалари қаторига кўтарди. Ёзувчининг бу комедияси дунёнинг 14 та мамлакатида саҳналаштирилган.
Манба: Kun.uz
0
426 
